Około 70% pacjentów cierpi na bóle kostne o różnym nasileniu, często zlokalizowane w dolnych partiach żeber. Nagły, ostry ból może być oznaką złamania lub kompresji trzonu kręgu. Często występują ogólne złe samopoczucie i niejasne inne dolegliwości. Dość rzadki jest ubytek wagi ciała.

Zarówno neutropenia, jak i hypogammaglobulinemia zwiększają skłonność do przeróżnych zakażeń. Chociaż pneumokokowe zapalenie płuc jest klasyczną infekcją związanym ze szpiczakiem objawowym, to obecnie często izoluje się od chorych inne bakterie, takie jak paciorkowce i gronkowce. Może także wystąpić zakażenie Haemophilus influaenze i Herpes zoster.

Obecna w chwili rozpoznania, u około 30% pacjentów, hyperkalcemia powoduje najczęściej osłabienie, zmęczenie, pragnienie i nudności. Odkładanie się soli wapnia może prowadzić również do pogorszenia funkcji nerek. Nadmierna lepkość krwi, wywołana wysokim stężeniem białka monoklonalnego, może powodować różne problemy, takie jak: podbiegnięcia krwawe, krwawienia z nosa, zamglone widzenie, bóle głowy, krwawienia z przewodu pokarmowego, senność i cała „gamę” neurologicznych zespołów niedokrwiennych wywoływanych obniżoną perfuzją krwi i tlenu do mózgu. Nadmierna lepkość krwi występuje u około 10 % pacjentów ze szpiczakiem mnogim i dotyka aż około 50% chorych na makroglobulinemię Waldenströma (paraproteina IgM). Nasilone krwawienie często jest wzmocnione przez trombocytopenię oraz dodatkowo przez wiązanie się białek monoklonalnych do czynników krzepnięcia i/lub płytek krwi.

Zajęcie układu nerwowego może prowadzić do różnych objawów klinicznych zależnych od lokalizacji zmian. Szczególnie powszechnymi problemami są ucisk na rdzeń kręgowy, zapalenie opon mózgowych i zespół cieśni nadgarstka. Chociaż dwa pierwsze wywołane są tworzeniem guzów z komórek plazmatycznych lub naciekaniem, to zespół cieśni nadgarstka zazwyczaj spowodowany jest odkładaniem amyloidu z białek Bence’a-Jonesa w szczególnej formie β-płytkowej.

Szukasz Pomocy?

Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka