Słownik onkologiczny: P
Przeciwciała mysie - otrzymywane mysie przeciwciała przy zastosowaniu terapeutycznym u człowieka, w krótkim czasie rozpoznawane są jako obcy antygen, przeciw któremu organizm wytwarza odpowiedź immunologiczną - przeciwciała HAMA (human anti-mouse antibodies), niszcząc je. Dlatego też wykorzystanie mysich przeciwciał w terapii ludzi obarczone jest ogromnym ryzykiem toksyczności.
W celu upodobnienia otrzymanego przeciwciała do przeciwciał ludzkich i jednocześnie utrzymania wysokiego stopnia wiązania z antygenem, rozwinięto techniki humanizacji przeciwciał mysich.
W ten sposób otrzymano:
- chimeryczne przeciwciała monoklonalne (zawierające 10-30% sekwencji aminokwasowych mysich),
- humanizowane przeciwciała monoklonalne (zawierające do 10% sekwencji aminokwasowych mysich),
- w pełni ludzkie przeciwciała monoklonalne (zawierające wyłącznie ludzką sekwencję aminokwasową).
Zobacz również: Przeciwciała monoklonalne,
Zobacz również: Przeciwciała monoklonalne,
Przeciwciało (immunoglobulina) - nazywamy białka wydzielane przez limfocyty B (a ściślej — przez komórki plazmatyczne), mające zdolność do swoistego rozpoznawania antygenów. Głównym zadaniem przeciwciał jest wiązanie antygenu, co umożliwia z kolei zachodzenie innych procesów:
- opsonizacji, w wyniku której patogen jest łatwiej usuwany na drodze fagocytozy
- aktywowania dopełniacza, co skutkuje zniszczeniem niektórych typów patogenów oraz pobudzeniem odpowiedzi odpornościowej
- cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał
- neutralizowania toksyn
- neutralizowania wirusów
- oddziaływania bakteriostatycznego
- blokowania adhezyn bakteryjnych
Zobacz również: Monoklonalne przeciwciało,
Zobacz również: Monoklonalne przeciwciało,
Przeciwciało humanizowane - przeciwciało składające się w 90% z białek naturalnie występujących u człowieka
Zobacz również: Przeciwciało (immunoglobulina),
Zobacz również: Przeciwciało (immunoglobulina),
Przednowotworowa zmiana - tkanka zmieniona morfologicznie na podłożu której nowotwór rozwija się częściej niż na niezmienionych tkankach tego narządu
Przedrakowe stany - patrz Stan przedrakowy
Przekwitanie - patrz Menopauza
Przełom blastyczny - w fazie przełomu blastycznego dochodzi do wzrostu liczby komórek blastycznych, co przypomina ostrą białaczkę. Fazy akceleracji i przełomu blastycznego charakteryzują się nagromadzeniem aberracji cytogenetycznych, opornością na leczenie i złym rokowaniem.
Celem leczenia jest niedopuszczenie do progresji choroby (przejścia z fazy przewlekłej do stanów bardziej zaawansowanych)
Przemęczenie - to stan, który cechuje uczucie zmęczenia, słabość, ospałość, zapominanie, wszechogarniające poczucie fizycznego znużenia, brak energii do wykonywania codziennych aktywności. Taki stan jest często spowodowany leczeniem przeciwnowotworowym, ale może być też skutkiem innych chorób. Przemęczenie jest często objawem anemii (niedokrwistości).
Przerzut nowotworowy - guz wtórny nowotworu złośliwego powstały z komórek pochodzących z guza pierwotnego.
Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją TNM rozróżnia się przerzuty:
- miejscowe, które powstają w bezpośredniej bliskości guza pierwotnego, ale również poza granicami narządu. Takim przerzutom sprzyjają nakłucia i cięcia tkanki nowotworowej. Przerzut ma charakter wszczepiony.
- regionalne, które powstają, gdy komórki nowotworowe dostaną się do naczyń chłonnych i osiądą w najbliższych węzłach chłonnych właściwych dla danego narządu. Przerzuty limfopochodne. Kategoria N w klasyfikacji TNM.
- oddalone, które tworzą się, gdy rozrastający się guz uszkadza ściany sąsiednich naczyń krwionośnych. Komórki nowotworu dostają się do krwi i wędrują z nią do innych części ciała, tworząc tam nowe guzy. Przerzuty krwiopochodne. Kategoria M w klasyfikacji TNM.
Przeszczep szpiku - zabieg polegający na podaniu pacjentowi preparatu zawierającego komórki macierzyste hematopoezy (krwiotworzenia), które są w stanie odtworzyć układ krwiotwórczy pacjenta, który uległ poważnemu uszkodzeniu w czasie wcześniejszej chemioterapii lub radioterapii (przeszczep autologiczny) albo zastąpić patologiczną hematopoezę chorego (np. w przebiegu białaczki) szpikiem osoby zdrowej (przeszczep allogeniczny).
Zobacz również: Mielodysplazja szpiku, Baza nowotworów: przeszczep szpiku,
Zobacz również: Mielodysplazja szpiku, Baza nowotworów: przeszczep szpiku,
Przetoka - w medycynie połączenie dwóch lub (rzadziej) więcej narządów powstające na skutek procesów patologicznych (również urazów), powikłań jatrogennych lub wykonane celowo za pomocą technik chirurgicznych
Przetoka do karmienia (przetoka odżywcza) - chirurgicznie wytworzona przetoka do żołądka lub jelita cienkiego, pozwalająca na podawanie pokarmów z ominięciem przełyku lub żołądka w przypadku nieoperacyjnych guzów tych narządów powodujących zaburzenia (dysfagia) lub niemożność (afagia) połykania. Czasami jest wykonywana z powodu braku możliwości połykania z powody powikłań po radioterapii z powodu nowotworów umiejscowionych w gardle lub jamie ustnej.
Zobacz również: Przetoka,
Zobacz również: Przetoka,
Przetoka kałowa - (stomia) – chirurgicznie wykonywana przetoka pomiędzy jelitem grubym a powłokami brzucha w celu umożliwienia odprowadzania treści kałowej po zabiegu całkowitego usunięcia odbytnicy (zabieg sposobem Miles’a) lub w przypadku nieoperacyjnej blokady (np. nieoperacyjny naciek nowotworu) niżej położonych odcinków jelita grubego
Zobacz również: Przetoka odżywcza ,
Zobacz również: Przetoka odżywcza ,
Przetoka moczowodowa - patrz Ureterostomia
Przetoka tętniczo-żylna (AVM) - Malformacje tętniczo-żylne (naczyniaki tętniczo-żylne, łac. angioma arteriovenosum, ang. arteriovenous malformations, AVM) – ogniska konglomeratów nieprawidłowo poszerzonych tętnic i żył mózgowia, charakteryzujących się utratą prawidłowej organizacji naczyń drobniejszych niż tętniczki i brakiem łożyska naczyń kapilarnych, skutkującym przeciekiem tętniczo-żylnym. AVM mogą występować w każdym miejscu ośrodkowego układu nerwowego. Małe tętnice wchodzące w skład AVM nie posiadają warstwy mięśni gładkich. Nieprawidłowe naczynia tętnicze i żylne w kłębku, (gnieździe) (często określanym jako arteriovenous malformation nidus) są połączone przetoką, lub, częściej, wieloma przetokami. Bezpośrednie połączenie naczyń tętniczych i żylnych sprawia, że gradient ciśnienia między nimi jest bardzo wysoki; ścieńczenie ściany żył zwiększa ryzyko ich pęknięcia, którego skutki mogą być śmiertelne.
Zobacz również: Przetoka odżywcza,
Zobacz również: Przetoka odżywcza,
Przewlekła białaczka limfocytowa - patrz CLL (chronic lymphocytic leukemia)Przewlekła białaczka limf.
Przewlekła białaczka limfocytowa (PBL)
(chronic lymphocytic leukemia - CLL) - jest chorobą, w której dochodzi do nadmiernego wytwarzania niedojrzałych limfocytów. W odróżnieniu od ostrej białaczki limfocytarnej (ALL), komórki powstające w CLL mogą jednak spełniać niektóre swoje funkcje. Dlatego pogorszenie stanu pacjenta w CLL zwykle następuje bardzo powoli.
Zobacz również: Przewlekła mielofibroza, Baza nowotworów: przewlekła białaczka szpikowa ,
Zobacz również: Przewlekła mielofibroza, Baza nowotworów: przewlekła białaczka szpikowa ,
NOWOŚCI w SERWISIE
Legislacja
Wyszukaj w serwisie
Reklama:
Stosujemy się do standardu HONcode dla wiarygodnej informacji zdrowotnej:
sprawdź tutaj.
Data aktualizacji strony:
2024-04-25
Informujmy, że portal onkologia-online.pl, korzysta z plików cookie (ciasteczka). Aby uzyskać więcej informacji o ich wykorzystywaniu,