Twitter
ESMO 2014, Boehringer Ingelheim, LUX-Lang 8
Wielkość czcionki: A | A | A

 

W bezpośrednim badaniu porównawczym fazy III wykazano dłuższy czas przeżycia wolnego od progresji choroby w przypadku stosowania afatynibu w porównaniu do erlotynibu u pacjentów z zaawansowanym rakiem płaskonabłonkowym płuca

  • W badaniu LUX-Lung 8 osiągnięto pierwszorzędowy punkt końcowy dotyczący poprawy czasu przeżycia wolnego od progresji u pacjentów leczonych afatynibem w porównaniu do erlotynibu po niepowodzeniu chemioterapii pierwszego rzutu opartej na pochodnych platyny. W badaniu tym ryzyko progresji choroby uległo zmniejszeniu o 18%1.

  • W przypadku obu terapii ogólny odsetek ciężkich objawów niepożądanych (> 3. stopnia) był porównywalny1.

  • W przypadku pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem płuca, który stanowi około 30% przypadków zachorowań na niedrobnokomórkowego raka płuca2,3, istnieją obecnie ograniczone możliwości leczenia, a jedynie około 15% pacjentów przeżywa 5 lat lub dłużej4.

     

Ingelheim, Niemcy, październik 2014 – dane pochodzące z badania fazy III firmy Boehringer Ingelheim LUX-Lung 8, pierwszego badania mającego na celu bezpośrednie porównanie skuteczności dwóch różnych ukierunkowanych środków u pacjentów z zaawansowanym płaskonabłonkowym rakiem (SCC) płuca wykazały dłuższy czas przeżycia wolnego od progresji choroby (PFS: długość czasu zanim guz zacznie się rozwijać) w przypadku afatynibu porównanego do erlotynibu1.Afatynib, nieodwracalny bloker receptorów z rodziny ErbB, wykazał istotną poprawę pod względem kilku miar skuteczności, a w szczególności w odniesieniu do pierwszorzędowego punktu końcowego dotyczącego PFS w porównaniu do działania erlotynibu u pacjentów po niepowodzeniu chemioterapii pierwszego rzutu1.Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP) stanowi najczęściej spotykaną postać raka płuc, a SCC stanowi około 30% przypadków NDRP2,3.Wyniki przedstawiono w trakcie Kongresu Europejskiego Towarzystwa Onkologii Medycznej (ESMO) 2014 (26–30 września).

 

W badaniu LUX-Lung 8 wykazano, że afatynib istotnie zmniejszył ryzyko progresji choroby o 18% w porównaniu do erlotynibu oraz spowodował opóźnienie wzrostu guza (PFS w niezależnej ocenie: 2,4 vs. 1,9 miesiąca)1. Dodatkowo afatynib wykazywał poprawę pod względem drugorzędowego punktu końcowego dotyczącego wskaźnika kontroli choroby (DCR: odsetek pacjentów, u których nastąpiła pełna odpowiedź, częściowa odpowiedź lub ustabilizowanie choroby, 46% vs. 37%). Odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR: odsetek pacjentów, u których wystąpiła częściowa lub pełna odpowiedź na leczenie) był liczbowo większy w przypadku afatynibu w porównaniu do erlotynibu (5% vs. 3%)1.

 

Odnotowano korzystne trendy w przypadku opóźnienia pogorszenia objawów raka płuc oraz ogólnego stanu zdrowia/jakości życia. Odsetek pacjentów zgłaszających poprawę w odniesieniu do kaszlu oraz ogólnego stanu zdrowia/jakości życia był istotnie wyższy, odpowiednio, w przypadku stosowania afatynibu w porównaniu do erlotynibu1.Wyniki dotyczące całkowitego czasu przeżycia (OS: czas, jaki pacjenci przeżywają), kluczowego drugorzędowego punktu końcowego, nie zostały jeszcze opracowane i dlatego zostaną one poddane ocenie w późniejszym etapie badania oraz ogłoszone podczas przyszłego kongresu medycznego.

 

Doktor Glen D. Goss, jeden z głównych badaczy, dyrektor ds. badań klinicznych oraz medycyny translacyjnej w The Ottawa Hospital Cancer Center Uniwersytetu w Ottawie w Kanadzie, skomentował to w następujący sposób: „Wyniki badania LUX-Lung 8 pod względem czasu przeżycia wolnego od progresji choroby wskazują na korzyść afatynibu w porównaniu do erlotynibu w przypadku zaawansowanego płaskonabłonkowego raka płuca – choroby o złych rokowaniach, której możliwości leczenia są obecnie ograniczone”.

 

Profesor Jean Charles Soria, kolejny z głównych badaczy, kierownik Zakładu Opracowywania Leków w Gustave Roussy Cancer Centre, w Paryżu we Francji, dodał: „Ponadto leczenie spowodowało korzystny wpływ również na ogólny stan zdrowia i jakość życia pacjentów, co ma istotne znaczenie dla lekarzy leczących pacjentów z tak zaawansowanym rakiem płuca. Z zainteresowaniem oczekujemy wyników dotyczących całkowitego czasu przeżycia”.

 

W przypadku obu terapii ogólny odsetek ciężkich (≥ 3. stopnia) i poważnych objawów niepożądanych był porównywalny. Częstotliwość występowania ciężkich objawów niepożądanych (≥ 3. stopnia) wynosiła 50,2% u pacjentów leczonych afatynibem w porównaniu do 49,1% w przypadku leczenia erlotynibem. Większą częstotliwość występowania biegunki  ≥ 3. stopnia oraz zapalenia błony śluzowej jamy ustnej obserwowano u pacjentów leczonych afatynibem w porównaniu do erlotynibu (biegunka ≥ stopień 3: 9% vs. 2%; zapalenie błony śluzowej jamy ustnej: 3% vs. 0%), podczas gdy w przypadku erlotynibu stwierdzono większą częstotliwość występowania wysypki/trądziku ≥ 3. stopnia w porównaniu do afatynibu (9% vs. 6%)1.

 

Mechanizm działania afatynibu różni się od pozostałych inhibitorów kinazy tyrozynowej EGFR, takich jak erlotynib, których celem jest jedynie EGFR (ErbB1), w taki sposób, że powoduje on trwałą, selektywną oraz pełną blokadę receptorów z rodziny ErbB. Nowy mechanizm działania afatynibu może powodować wyraźne korzyści terapeutyczne.

 

Profesor Gerd Stehle, wiceprezes ds. medycznych obszarów terapeutycznych w onkologii firmy Boehringer Ingelheim, skomentował to następująco: „Dane te wnoszą wkład do rosnącej liczby dowodów klinicznych przemawiających za skutecznością oraz bezpieczeństwem stosowania afatynibu w leczeniu różnych rodzajów raka płuca. Po raz pierwszy pokazują one przewagę afatynibu w porównaniu do innego sposobu leczenia ukierunkowanego, stosowanego w zawansowanym płaskonabłonkowym raku płuca. Wyniki te stanowią ważny krok naprzód w leczeniu tych pacjentów”.

 

Badanie LUX-Lung 8 jest największym prospektywnym badaniem mającym na celu porównanie związków ukierunkowanych na EGFR u pacjentów z zaawansowanym płaskonabłonkowym rakiem (SCC) płuca. Badanie LUX-Lung 7, będące drugim bezpośrednim badaniem porównawczym oceniającym afatynib w odniesieniu do gefitynibu w pierwszej linii leczenia u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca wykazującym mutacje w genie EGFR, jest obecnie w toku.

 

O afatynibie
http://www.newshome.com/oncology/lung-cancer/afatinib-backgrounder.aspx

 

Zatwierdzone i eksperymentalne wskazania do stosowania afatynibu

Afatynib jest wskazany w leczeniu NDRP z obecnością różnych typów mutacji genu EGFR. W odniesieniu do tego wskazania afatynib został zatwierdzony na wielu rynkach, w tym w Unii Europejskiej, Japonii, na Tajwanie i w Kanadzie oraz w Stanach Zjednoczonych. Aktualnie trwa procedura jego rejestracji w innych państwach. Afatynib nie jest zatwierdzony w innych wskazaniach.

Zatwierdzenie afatynibu w leczeniu NDRP z mutacją EGFR oparto na pierwszorzędowym punkcie końcowym dotyczącym czasu przeżycia wolnego od progresji osiągniętym w programie badań klinicznych LUX-Lung, gdzie stwierdzono, że afatynib znacznie opóźnia wzrost guza w porównaniu do standardowej chemioterapii.  Dodatkowo dane pochodzące z badań LUX-Lung 3 i 6 wykazały, że afatynib jest pierwszym produktem, w przypadku którego stwierdzono korzystny wpływ na całkowity czas przeżycia pacjentów ze szczególnymi rodzajami NDRP z mutacją EGFR w porównaniu do chemioterapii. W obu badaniach wykazano znacząco korzystny wpływ na całkowity czas przeżycia, indywidualnie dla pacjentów z najczęściej występującą mutacją EGFR (delecje eksonu 19; del19), w porównaniu do chemioterapii.

 

Obecnie trwają badania fazy III afatynibu w raku płaskonabłonkowym głowy i szyi oraz badania w innych rodzajach nowotworów. Wyniki badania LUX-Head & Neck 1 zostały zaprezentowane podczas ESMO.

 

Firma Boehringer Ingelheim w onkologii
http://www.newshome.com/oncology/general-oncology/boehringer-ingelheim-oncology-research-and-development.aspx

Boehringer Ingelheim

Grupa Boehringer Ingelheim jest jedną z 20 wiodących firm farmaceutycznych na świecie. Działa globalnie za pośrednictwem 142 podmiotów zależnych i zatrudnia ponad 47000 pracowników. Prowadzi prace badawczo-rozwojowe, produkcję i sprzedaż innowacyjnych produktów leczniczych o wysokiej wartości terapeutycznej, przeznaczonych do stosowania w medycynie i weterynarii. Firma, założona w roku 1885 pozostaje nieprzerwanie własnością rodziny Boehringer, a jej centrala zlokalizowana jest w Ingelheim w Niemczech.

 

Głównym elementem kultury Boehringer Ingelheim jest zobowiązanie do działań zgodnych z zasadami odpowiedzialności społecznej. Trwałym fundamentem działalności firmy jest zaangażowanie w projekty społeczne, jakim jest np globalny projekt Making More Health, opieka nad pracownikami i ich rodzinami oraz zapewnianie wszystkim pracownikom równych szans. Współpraca i wzajemny szacunek oraz ochrona środowiska i zrównoważony rozwój stanowią nieodłączną część wszystkich przedsięwzięć firmy Boehringer Ingelheim.

 

W 2013 roku firma Boehringer Ingelheim odnotowała przychody netto ze sprzedaży w wysokości około 14,1 mld euro. 19,5% wartości przychodów netto zainwestowane zostało w badania i dalszy  rozwój.

 

Więcej informacji na stronie internetowej http://www.boehringer-ingelheim.com/

Inne kanały medialne:

www.newshome.com

www.facebook.com/boehringeringelheim

www.twitter.com/Boehringer

www.youtube.com/user/boehringeringelheim

www.pinterest.com/biglobal/

www.instagram.com/boehringer_ingelheim

 

 

Kontakt dla mediów

Dominika Dunin-Szpotańska

Sigma International (Poland) Ltd Sp. z o.o.

ul. Olesińska 2

02-548 Warszawa

T: +48 22 626 96 74

M: +48 606 361 220

E: ddunins@sigma.com.pl

 

 

Piśmiennictwo

  1. Goss GD, Felip E, Cobo M, et al., A randomized, open-label, phase III trial of afatinib (A) vs erlotinib (E) as second-line treatment of patients (pts) with advanced squamous cell carcinoma (SCC) of the lung following first-line platinum-based chemotherapy: LUX-Lung 8 (LL8). Abstract #1222O presented at the European Society for Medical Oncology (ESMO) 2014 Congress, Madrid, Spain. 26 – 30 September 2014.

  2. Atlas of Genetics and Cytogenetics in Oncology and Haematoogy. Lung: Non-small cell carcinoma. Available at http://atlasgeneticsoncology.org/Tumors/LungNonSmallCellID5141.html. Accessed 10 September 2014.

  3. Bryant A and Cerfolio RJ. Differences in Epidemiology, Histology, and Survival Between Cigarette Smokers and Never-Smokers Who Develop Non-small Cell Lung Cancer. Chest 2007;132:185–192.

  4. Cancer Monthly. Lung Cancer (NSCLC). Available at: http://www.cancermonthly.com/cancer_basics/lung.asp. Accessed 19 September 2014.

  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
  • login
Data aktualizacji strony: 2014-10-17

Informujmy, że portal onkologia-online.pl, korzysta z plików cookie (ciasteczka). Aby uzyskać więcej informacji o ich wykorzystywaniu,
przejdź do Polityki Prywatności. Kliknij "akceptuję" aby to okno nie pokazywało się więcej

Akceptuję