Większość kobiet nie ma żadnych objawów w początkowym stadium choroby.  W momencie gdy dochodzi do zakażenia onkogennym typem wirusa HPV (np. drogą kontaktu seksualnego), zostają zainfekowane komórki w głębszych warstwach nabłonka szyjki macicy. U większość kobiet infekcja zostaje zwalczona poprzez układ odpornościowy kobiety. W pozostałych przypadkach wirusy HPV intensywnie replikują się wewnątrz komórek nabłonkowych i po około 24 miesiącach od zakażenia infekcja przechodzi w fazę tzw. Infekcji przetrwałej, podczas której w nabłonku szyjki macicy rozwijają się zmiany przednowotworowe związane z podwyższonym ryzykiem raka szyjki macicy (tzw. Dysplazja lub neoplazja śródnabłonkowa). Zmiany te nadal przebiegają na ogół bezobjawowo, lecz są już bezproblemowo wykrywalne podczas badania cytologicznego. W wielu przypadkach infekcja HPV ulega samoistnemu wyleczeniu, jednak szanse samoistnej regresji zależą od zaawansowania dysplazji. Dalsza progresja choroby następuje u 3-5% pierwotnie zakażonych kobiet. Nie leczone zakażenie prowadzi do rozwoju inwazyjnego raka szyjki macicy, który uwidacznia się po 7-15 latach. W dalszym etapie dochodzi do przerzutów nowotworowych.

Objawy, które wymagają konsultacji z lekarzem:

• Plamy krwi lub upławy pomiędzy miesiączkowaniem,
• dłuższe i bardziej obfite krwawienie miesiączkowe,
• krwawienie po stosunku, badaniu ginekologicznym,
• krwawienie po menopauzie,
• zwiększona ilość wydzieliny z pochwy,
• bóle podbrzusza i okolicy lędźwiowo – krzyżowej pomiędzy miesiączkowaniem.